شبیه‌ساز فوتبال کونامی که دو ماهی از انتشار آن می‌گذرد، به عقیده بسیاری از طرفداران همیشگی این سری و منتقدان بهتر از نسخه پیشین خود عمل کرده و یکی از بهترین عناوین ورزشی موجود در بازار محسوب می‌شود.
همان‌طور که در بررسی این بازی هم اشاره کردیم، حرفه‌ای شدن در PES 2019 زمان زیادی نمی‌برد و قطعا با رعایت 8 نکته که در ادامه این متن به آنها اشاره می‌کنیم، سطح مهارت شما در این عنوان چند پله بالا‌تر خواهد رفت.
مسابقات مستر المپیا در حال حاضر مهم‌ترین و معتبرترین مسابقات در رشته پرورش اندام است که هر ساله با جمعی از حرفه ای‌ترین ورزشکاران این رشته برگزار می‌شود. لی هنی و رونی کلمن با هشت بار قهرمانی بیشترین تعداد قهرمانی را در این مسابقات دارند.
اولین سری این مسابقات در نیویورک برگزار شد و با قهرمانی لاری اسکات پایان یافت. لاری اسکات بعدها برای ابداع (گسترش) دو حرکت مؤثر در بدنسازی شهرت بیشتری یافت. در این سال به قهرمان مسابقات جایزه‌ای تعلق نگرفت در حالی که هم‌اکنون مجموع جوایز اهدا شده به شرکت کنندگان به بیش از نیم میلیون دلار می‌رسد.
در دهه هشتاد آرنولد شوارزنگر برای تصاحب دوباره کاپ ساندو از بازنشستگی بیرون آمد. او بسیار دیر به مسابقات رسید در حالیکه رقیبان وی از قصد حضور او بی‌خبر بودند. در سال بعد، فرانکو کلمبو قهرمان شد. در سال ۱۹۸۲ کریس دیکرسون، در ۱۹۸۳ سمیر بنوت و در سال ۱۹۸۴ لی هنی قهرمان شدند. این قهرمانی آغاز ۸ دوره قهرمانی پیاپی لی هنی بود. ۱۹۹۰ هنی پس از کسب هشتمین عنوان در سال ۱۹۹۱ بازنشستگی خود را اعلام کرد. دوریان یتس که در ۱۹۹۱ نائب قهرمان شده بود از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۷ شش عنوان قهرمانی متوالی را بدست آورد. یتس، با تلفیق توده عضلانی که تا آن زمان بی‌سابقه بود با چیزی که آن را «سختی مرمر» می‌نامید انقلابی در ورزش پرورش اندام بوجود آورد. متعاقباً، در رقابت‌های پرورش اندام داوران توجه بسیار بیشتری را معطوف توده عضلانی کردند تا جائیکه بسیاری اظهار نمودند که توده ماهیچه‌ای اکنون مهم‌ترین فاکتور در کسب پیروزی است، حتی بیشتر از تقارن، ظرافت و تناسب. یتس پس از ۱۹۹۷ از مسابقات کنار کشید. به نظر می‌رسید که فلکس ویلر جانشین یتس در کسب قهرمانی باشد اما رونی کلمن با اندامی توسعه یافته در سال ۱۹۹۸ باعث شگفتی همه شد و ۸ عنوان متوالی قهرمانی را از آن خود کرد. در ۱۹۹۴ جو ویدر بخشی جداگانه با نام مسترز المپیا را را در مسابقات اضافه کرد که به بدنسازان حرفه‌ای اجازه رقابت در بالاترین سطح را در سال‌های پایانی ورزشی شان می‌داد.